The Forgotten Little Street (Zapomniana uliczka)

The Forgotten Little Street (Zapomniana uliczka)

Aaron Hekelman, better known by his stage name Albert Harris, wrote and recorded “The Forgotten Little Street” in 1944, while the Nazis were completing the final chapter in the annihilation of Polish Jewry. Forced as a Jew to seek refuge in Soviet Russia, in this song, Harris recalls the sights and sounds of the place he called home and the loved ones he left behind. At the time, Harris could not have imagined how prophetic his words were: by the time he returned to Poland, Jewish communities in places like his native Warsaw or Łódź disappeared forever.

Harris, along with other Jewish artists exiled from Poland, was given the resources to continue his creative work under Soviet auspices. This song was produced by the Russian Aprelevka label and recorded with the accompaniment of the Jazz Orchestra of the Byelorussian Soviet Republic, directed by another Jewish refugee, the famous Jazzman Adolf (Eddy) Rosner, nicknamed the “White Armstrong.”

Aprelevka Plant (APRELEWSKIJ ZAWOD ) GRK570/44 mx 12046

“Zapomniana uliczka”

Wspomnienia wspomnienia w te szare smutne dnie
Jak słońca promienie wpadają w serce me
Gdy nagle czasembudzą się w pamięci
I w świat stracony znów prowadzą mnie.

Kiedy czasem cię wspominam zapomniana ma uliczko
Słyszę echo twe odbija mój beztroski niegdyś krok.
Jakby znowu się zatrzymał przed znajoma kamieniczką,
Dawne szczęście znowu żyje i radością świeci wzrok.

Po kilka schodków aż na czwarte lecę tak jak ptak;
Łomotem serca drzwi otwarte do wejścia dają znak.
I na progu tak jak zwykle jasnym śmiechem znów mnie wita
Ukochana twarz spowita w korytarza szary mrok.

Nadzieja, nadzieja, jedyna życia treść
Przez smutek się śmieje, pomaga troski nieść.
Lecz ileż jeszcze trzeba nieść jej w sercu
By przyszłość z wspomnieniami w jedno spleść.

Czy powrócę znów do ciebie zapomniana ma uliczko?
Czy poczuję pod stopami twój nierówny twardy bruk?
Czy dowlokę kiedyś siebie pod znajoma kamieniczkę
By usłyszeć w ciemnej bramie podwórzowy gwar i stuk?

Czy tam na górze jeszcze czeka wytęskniony ktoś;
Najdroższy, choćby cień człowieka, ale mój na wskroś?
Czy dotrzymasz mnie nadziejo w ciężkich chwilach walk i biedy
Żebym w życiu jeszcze kiedyś ma uliczkę ujrzeć mógł?

78 rpm

3:12

Albert Harris (Aron Heckelman)

Państwowy Jazz BiałoruskiejSocjalistycznej Republiki Radzieckiej; Adolf (Eddy) Rosner (conductor)

Albert Harris (Aron Heckelman)

Albert Harris (Aron Heckleman)

1944

1944